Een dag uit het leven van een Jeugdmuzikant:
Zondagochtend: niet lang uitslapen, maar vroeg uit de veren!
De rode Jelpolo blinkt al vanop de stoelleuning, de zwarte broek met dito kousen liggen klaar.
Bij het ontbijt dwarrelen de riedeltjes en melodietjes al in het hoofd: pampamdampadam …..( The junge)
De slagwerkers tikken al onbewust de juiste ritmes met hun voet terwijl ze hun laatste boterkoek oppeuzelen….
Is het nog geen tijd? Waar zijn mijn zwarte schoenen?
De logistieke medewerkers (lees : papa, mama, Alex, Bart) staan op het afgesproken uur aan de poort van de Margarethazaal.
De collega’s van het bevriende korps sleuren reeds met pupiters en muziekkoffers.
De xylofoon rolt over de ongelijke steentjes, de auto’s met basdrum, piano en versterker rijden op de speelplaats.
Menig roodgekleed muzikantje komt een beetje nerveus binnen: Ben ik op tijd, is het al begonnen? Ben ik de eerste? Waar mag ik mijn instrument leggen?
De burgemeester komt kijken! Amaai!
En dan….dan is het zo ver:
We luisteren eerst naar de muzikanten van Ferventis, die een drietal stukken ten gehore brengen.
Na het applaus is het onze beurt.
Met een mooi groep Jellers én Friends ( die ons wat versterken waar nodig) staan we klaar. Dirigent Pieter ziet dat de moraal goed zit, en begint aan het eerste stuk.
Het talkrijke publiek: ouders, zussen, broers, liefhebbers van het betere aperitiefconcert, muzikanten en de burgemeester, horen dat het goed zit!
We speelden 5 werken, sloegen op de goede moment op het juiste stuk slagwerk ( OEF), en speelden de mollen en kruisen OOK op het juiste moment!
De glimlach achteraf, het trotse gevoel op de gezichten, daarvoor doen we het!
Foto’s kan je hier bekijken (met dank aan Luc Lenoor)!
Bedankt Jellers en publiek voor jullie aanwezigheid en inzet!
Tot de volgende, op 24 november bij de aankomst van de Sint!
Inge