Zondag 21 oktober zakten veel muziekliefhebbers af naar de Schouw. Daar stond een uniek concert op het programma: een samenwerking tussen een harmonie en een fanfare.
De beide korpsen sloegen de handen in elkaar en verzorgden een mooi programma. De link tussen beide muziekverenigingen is vlug gelegd: Wouter Loose, dirigent van de ’Koninklijke Fanfare Vrede en Eendracht’, is afkomstig van Lichtervelde. Vader Jan speelde in de Burgersgilde, en de getalenteerde Wouter zette daar dus zijn eerste muzikale stapjes!
Later kwam een meisje in ‘The band of Joy , het jeugdorkest van de Burgersgilde. Zij liet een oogje vallen op Wouter, en de rest is geschiedenis. Ze trouwden , kregen twee dochters en speelden nog lang en gelukkig!
Dit sprookjesachtig verhaal werd zondag uit de doeken gedaan door Els zelf. Zij nam de presentatie van het eerste deel voor haar rekening.
De Koninklijke Harmonie De Burgersgilde, gedirigeerd door Koen Dewulf, bracht ‘Call of the clans’, gevolgd door het spectaculaire werk ‘Island of Light’. Dit werd gecomponeerd door José Alberto Pina. Dit driedelig werk daagde de muzikanten uit om op hoog niveau te musiceren!
De special effects met geluidsopnames, de ‘body claps’ en andere effecten, maakten dit tot een uniek optreden. Of heb jij al eens iemand vol overgave zien ( én horen!) spelen met een strijkstok op een pupiter? Dit kon je horen in het werk van Robert W. Smith. Met ‘Promising Skies’ werd de doortocht van orkaan Cathrina beschreven. Een solo op schuiftrompet, swingende klarinetten en saxen brachten New Orleans even tot in de Schouw.
Na de pauze zaten we klaar voor de fanfare Vrede en Eendracht. ‘Its a long way to Tipperary’, een eerbetoon aan Charlie Chaplin en topnummers van Earth, wind & fire passeerden de revue.
Met het bekende ‘Perhaps love’ van John Denver kregen de euphoniums de ereplaats. Voor het orkest gaven ze een mooie demonstratie van hun kunnen. De warme klanken deden dit gekende nummer alle eer aan!
De presentatie was nu in handen van Stefanie Syoen.
Met Phil Collins’ ‘Against all odds’ kregen we nog een verrassing: Koen Dewulf, dirigent van De Burgersgilde, speelde een verbluffende solo . Met het grootste gemak toverde hij de zwoele klanken uit zijn saxofoon, indrukwekkend!
Daarna pakte de fanfare uit met een heel mooi ‘A Viagem’, een stuk gecomponeerd door Wouter Loose zelf!
‘A Viagem’, wat Portugees is voor ‘op weg’ , flitste ons terug in de tijd, naar 1566. We werden meegenomen aan boord van een galjoen, en maakten een overtocht mee naar Afrika. Met wat verbeelding zag je de ruige zee voor ogen!
Wouter is van alle markten thuis, en sloot de geslaagde avond af met ‘ Feeling Good’ en ‘Wat a wonderful world’. Het publiek zong luidkeels het refrein mee, en Wouter gaf even het dirigeerstokje door aan Bjorn Verschoore. Wouter zelf speelde op zijn bastrombone en gaf een geweldige solo ter ere van zijn vrouwtje!
Een hartverwarmende avond die nog lang zal naklinken in ons hoofd!